Vandaag wou ik eens iets anders gaan doen! Ik ging met Danique mee naar haar klasje. Daar zitten kinderen van 6/7 jaar. Danique werd ziek en ging naar huis om uit te rusten. Fenne is afgelopen twee dagen ook ziek geweest. Benieuwd wanneer het mij zal treffen want ik denk dat dit hier onvermijdelijk is.

In het klasje was het fantastisch. De kinderen zijn heel enthousiast om te leren. De leerkracht bereidt haar les voor en ondertussen kunnen de kinderen enkele prenten herhalen. Er is één kindje die de pointer krijgt en die gaat dan voor juf spelen. De kinderen smeken om te mogen antwoorden, ook al weten ze het antwoord niet.

Ze moesten voornamelijk alles herhalen wat er gezegd werd en alles gaan spellen. De kinderen leren vooral lezen en uitspreken. Interpreteren van de dingen gebeurt hier niet. Ze kunnen de woorden bijvoorbeeld niet loskoppelen van hun voorbeeldzin. De les ging over hoe ze veilig eten moesten bewaren, zoals in een frigo, gaan koken, zouten, roken … Bij de frigo werd duidelijk gezegd dat niet iedereen dit heeft. En dat je veel geluk had als je dit had thuis. De meeste kinderen herkenden de frigo ook niet op de tekening. Het was gek dat kinderen van 6/7 jaar leerden hoe ze hun eten moesten bewaren.

Tussendoor stopte de leerkracht plots met lesgeven. De kinderen waren ondertussen oefeningen aan het maken. Ik moest hun werkjes gaan verbeteren. Ik zocht de leerkracht, maar een werkman zei me dat de leerkracht naar huis was. Daar stond ik dan voor een klas van 15 kinderen.

De kinderen waren in het begin heel afstandelijk maar tegen het einde van de les kropen ze allemaal op mijn schoot, kwamen ze aan mijn haar, trokken ze me van de ene kant van de klas naar de andere kant, … Ze leren me trouwens tellen tot 10 in het Oegandees, super grappig. De kinderen zijn zo enthousiast om ons iets te leren. Ook gisteren tijdens het eten uitscheppen leerden de kinderen me tot 10 tellen. Ze moeten altijd zo hard lachen met mijn uitspraak. Het is ook grappig dat Barabara (verantwoordelijke voor de keuken) er op hamert dat ze geen Mzungo zeggen maar auntie Sarah.

In de namiddag wouden Dagmar en ik zelf eens de student zijn. We besloten om naar de secondary school te gaan. We kozen een klas uit en vroegen of we hier een les mochten volgen. We wisten niet welke les er zou gegeven worden. Wat was dat balen. Het ging over landbouw. We kregen een schrift van een meisje naast ons zodat we konden meevolgen. We keken naar het begin van het schrift en dat ging terug tot juni 2013. Hier doen ze dus superlang met één schrift. De leerlingen komen ook te pas en te onpas binnen in het lokaal. Wij dachten dat er nog genoeg banken over zouden zijn voor de rest. Dit was ook zo in het begin maar na een halfuur stonden er toch twee jongens recht achteraan de klas. Als ik vroeg of zij niet moesten gaan zitten, werden ze heel verlegen.

Vanavond terug helpen in de keuken om de kinderen eten te geven. Altijd heel tof om te doen. De mensen van de keuken zijn heel blij met onze hulp en de kinderen ook. Wij geven blijkbaar meer eten dan de anderen.